|
geschreven door Administrator
|
|
maandag 06 maart 2006 |
Hoi allemaal,
Zoals gebruikelijk, de update!
Aantal lekke banden: 0
Aantal gereden kilometers: 2567
Topsnelheid met karretje: 66,3
Topsnelheid zonder karretje: 68,3
Sinds het laatste verslag heb ik weer veel meegemaakt en gezien. Een korte samenvatting van enkele hoogtepunten.
Na mijn laatste verslag ben ik zoals gebruikelijk op mijn fiets
gesprongen en ben naar Bluff gereden waar ik de boot heb genomen naar
Stewart Island. Stewart Island staat bekend om zijn trektochten,
ongerepte natuurschoon, weinige kilometers asfalt (slechts 22 km) en
zijn aantal regendagen per jaar. Al deze zaken hebben ik ervaren. Met
het een was ik iets blijer dan het ander, zoals je kunt voorstellen. Ik
was naar Stewart Island gegaan om daar een 3-daagse tocht te lopen. Het
was dus even: fiets aan de kant en wandelschoenen aan. Net of ik op
vakantie op vakantie ging .......... snappie? Ik heb slechts een
30-liter rugzak bij me, dus ik heb me een bult lopen sjouwen aan m'n
tent, slaap- en kookspullen, eten en kleren. De tocht heb ik vanwege
het weer in 2 dagen gelopen en het was zeer de moeite waard. Het eiland
straalt een echte hiking- en wandelsfeer uit, wat een bepaald soort
(relaxte) mensen aantrekt.
De omgeving tussen de Catlins (zuid-oostkust) en de fjorden
(zuid-westkust) vond ik behoorlijk saai om te fietsen. Bijna 7
weken weg en nu al verwend. Maar dat betekent dat zowel de Catlins als
de fjorden de moeite waard zijn (je moet het altijd positief
bekijken!). Als eerste ben ik naar Manapouri gegaan om naar Doubtful
Sound te gaan. Dat is een van de meest bekende fjordentrips die je in
Nieuw-Zeeland kunt doen. Ik wilde eigenlijk tussen de fjorden gaan
kajakken, maar daar moest ik 4 dagen voor wachten. Daarom heb ik een
cruise gedaan. Het was regenachtig weer waardoor het voornamelijk
neerkwam op zwart-grijs-wit effecten wat betreft het landschap. Ondanks
dat ik er om 6.00 's ochtend mijn nest voor moest uitkomen was het wel
de moeite waard. Daarna ben ik doorgereden naar Milford Sound, de meest
bekendste fjordentrip. Hier had het de dag ervoor bijna heel de dag
geregend wat heel veel watervallen betekende. Ook hier was er
bewolking, maar dat gaf vanwege de enorme puisten die uit het water
rezen een 'spooky' sfeer, wat ik heel bijzonder vond. Ondanks het
toerisme vond ik Milford Sound indrukwekkender dan Doubtful Sound. Voor
de outsiders, het is een eeuwenlange discussie welke 'sound' nu
mooier/indrukwekkender is.
Vandaag ben ik teruggekomen uit Glenorchy (ben nu in Queenstown), een
plaatsje waar in de buurt een aantal 'Lord of the rings'-opnames zijn
geschoten. Dit laatste interesseert mij eigenlijk weinig, maar het
betekende wel dat het een erg mooie omgeving moet zijn. En dat klopte!
Heb weer enorm genoten van de natuur.
Een paar dagen geleden kreeg ik een mailtje van Hester, de Nederlandse
onderwijzeres die nu in Oeganda zit. Zij had namens de kinderen een
bericht voor me. Als je nu mijn site opent, zoals jullie wel gezien
hebben, zie je de succeswensing van de kids. Werkt stimulerend!
Enkele korte weetjes/ervaringen:
* ik weet inmiddels hoe het is om in je eigen tent te zwemmen,
* backpackers zijn ok, zolang er geen zaagmachines of praatpalen
(oftewel snurkende en pratende mensen) op de kamer liggen en als mensen
niet je hoofdlamp jatten,
* ik heb (tegen mijn principes in) al 2 keer een bus gebruikt,
* ik op Valentijnsdag helaas geen post ontvangen heb,
* fietsen in de regen, met koude tegenwind, bergop en op gravel werkt niet stimulerend, raar he,
* ik nog emigratiepapieren (zoals een aantal mensen denken) heb aangevraagd,
* ik nu een beetje ziek ben ...... zielig he! Waarschijnlijk een voedsel/watervergiftiging ofzo!
groet Ruben
|
|
Laatst geupdate ( maandag 06 maart 2006 )
|
