Hoi allemaal,

 

Ja, ja, het einde komt in zicht. Over 2 dagen zit ik in het vliegtuig terug in NL. Voordat ik emotioneel ga worden eerst de update.

Aantal lekke banden: 2
Aantal gereden kilometers: 6876

Topsnelheid met karretje: 67,3
Topsnelheid zonder karretje: 72,3
 

Zoals het er nu naar uitziet ga ik de 7000 kilometer niet halen. De laatste 1,5 week is het enorm piep-weer geweest, zodat mijn fiets en ik de nodige rust hebben gekregen. Vandaag kon ik tussen de regendruppels door van mijn 1-na-laatste slaapplek naar mijn laatste slaapplek fietsen. Morgen mijn spullen inpakken en de volgende dag richting het vliegveld.

 

De laatste weken waren qua weer niet al te best. Het is de natste mei in de afgelopen jaren. Toch heb ik een aantal mooie dagen meegemaakt op m'n fietske. Een hoogtepunt was de route van en naar Bays of Island. Ook al ging de weg behoorlijk op en neer, waren de uitzichten weer schitterend. Ik had het geluk dat ik tussen enkele buien door mooi weer had om met Flipper, Flapper en Flopper (dolfijnen) te zwemmen. Een heel mooie ervaring!

 

Nu het einde in zicht komt ga ik me beseffen wat ik wel en niet ga missen als ik hier weg ga.

Niet missen:

- de dode possums op de wegen;

- de highways waar geen vluchtstrook is voor fietsers;

- de (meeste) truck- en kamperbestuurders. Volgens mij hebben de truckdrivers in hun contract staan dat ze minstens 2 fietsers in hun carriere dood of van de weg moeten rijden;

- de kea, een vogel die graag je fiets en tent molt.

 

Wel missen:

Eigenlijk is deze lijst te groot om te behandelen, maar ik zal de meest belangrijke kort melden.

- het 24 per dag buiten zijn;

- de natuur;

- de vriendelijke Kiwi's;

- de cappuchino's, muffins, cakes en andere lekkernijen;

- en natuurlijk het fietsen.

 

Ik ben me er van bewust dat ik in elk verslag wel de termen: mooi, schitterend, adembenemend etc etc etc heb gebruikt. Voor jullie zijn dat holle begrippen, ook al krijg je bij het zien van de foto's misschien een idee wat ik ervaren heb. Mijn advies is eigenlijk om het land zelf te komen 'ontdekken'. Mocht je de tijd hebben dan is de fiets een goede manier om dit optimaal te doen.

 

Zoals gebruikelijk wil ik mijn laatste woorden gebruiken om mensen te bedanken. In de verslagen heb ik dat niet gedaan. Nu wil ik de mensen bedanken die me zonder pardon in hun huis hebben genomen en me verwend hebben. Dit zijn:

Marjorie en John, Menno en Ingrid, Jan en Rina, Pieter, Els en Ron, Gilbert en Marion, Terry Bennett, Frans, Mauveen en Derrick, Dino en Barbara, Barry en Shirley. Allemaal bedankt!!!!

Natuurlijk wil ik ook iedereen bedanken die me gesponsord, post gestuurd en gemaild hebben.

 

Ik neem aan dat iedereen me de 31ste op Schiphol komt verwelkomen. Om 6.35 (ja ja, 's ochtends) zal ik landen op Schiphol met vlucht MH 16. Tot dan (ha ha)!!!

 

groet Ruben